Van dieptepunt naar hoogtepunt

Lieve lezers,

Mijn vorige blog dateert van 26 oktober. Deze blog heb ik in de ochtend geschreven en die middag was (tot nu toe, mag hopen dat het ook zo blijft) wel het dieptepunt van mijn verblijf hier. Ik kwam er dus achter dat ik bestolen ben (600 euro kwijt). Of ze hebben mijn pincode afgekeken of ik ben geskimd, maar nadat ik zelf iets gekocht had hebben ze 5 minuten later met mijn pas gepind. Mijn pas is dus in die tussentijd uit mijn tasje gehaald of iets dergelijks. Dus enorme schok en enorm in paniek toen ik mijn lege rekening zag. Mijn ouders gebeld en met behulp van hen lieve mensen hier is t nu allemaal weer goedgekomen. Ondanks het dieptepunt ook weer allemaal nieuwe ervaringen (aangifte doen op een Zweeds politiebureau, 2,5 week geen pinpas). Nu heb ik gisteren een brief thuis gekregen dat het proces verbaal niet duidelijk genoeg was en dat ik nog uitgebreid moest beschrijven wat er gebeurd is. Mijn moeder dus een duidelijke beschrijving gegeven en nu duimen dat ik het geld terug krijg.

Na mijn dieptepunt is er eigenlijk niet heel veel bijzonders gebeurd. Ik ben wel met een nieuw vak begonnen, Mass media in Sweden. Een stukje pittiger dan het vak wat ik hiervoor volgde. Veel meer college en ook de stof is wat moeilijker. Mijn weken zijn dus iets meer gevuld en iets drukker. Maar ondanks dat nog genoeg feestjes en leuke avondjes gehad.

Hoogtepunt van de afgelopen weken was het bezoek van de laura's. Mijn zus en vriendinnetje kwamen op zaterdagochtend 8 november aan. Ze zouden om half 10 landen dus ongeveer om half 11 met een bus in de stad zijn. Ik had de avond daarvoor een feestje gehad dus mijn wekker had ik eigenlijk al iets te laat gezet om op tijd te zijn om ze op te wachten, maar... ik was net 5 minuten wakker toen ik al een berichtje kreeg dat de dames al in de bus zaten. Dus zonder ontbijt, douche en binnen 5 minuten heb ik mn kamertje verlaten om zo snel mogelijk naar het centrum te gaan. Na nog een miscommunicatie over waar ze precies aan zouden komen kon ik ze eindelijk stevig knuffelen. Wat enorm fijn was dat.

Het weekend was fantastisch. Eerst heb ik ze mn kamer laten zien en hebben we met een kopje thee lekker bijgekletst. Later zijn we gaan lunchen en hebben we een beetje door de stad gelopen en zijn we naar Slottskogen geweest. Dit is het park met de pinguins, zeehonden en andere leuke diertjes. 'S avonds heerlijk pizza gegeten en daarna lekker een filmpje gekeken. Zondag een wandeling naar een meer gemaakt, als je in Zweden bent moet je natuurlijk wel iets van de mooie natuur zijn, en daarna 's avonds hamburgers bij het Hard Rock Cafe gegeten. Maandag was het tijd voor mn zus om flink los te gaan: shoppen in het winkelcentrum. We hadden niet heel lang de tijd, maar beide laura's en ikzelf hebben toch weer wat items aan onze garderobe kunnen toevoegen. Om 3 uur moesten de dames weer op de bus naar het vliegveld dus toen heb ik ze weer uitgezwaaid.

Mijn lieve zus was flink verkouden toen ze hier was, en je raad het al, nu ben ik dus ook flink verkouden. Nu ik deze blog schrijf voel ik me niet heel top, dus vandaag staat er niet veel op de planning. Enige jammere is dat ik totaal geen eten meer in huis heb, dus toch echt nog de deur uit moet om boodschappen te doen. Helaas pindakaas.

Vrijdag de 28e staat mijn moeder weer op de stoep om nog een weekendje met mij hier door te brengen en vooral om alweer een heleboel kleding mee naar Nederland te nemen. De tijd vliegt, ene kant kan ik niet wachten om iedereen thuis weer te zien en weer gewoon thuis te zijn (Frikadellen en kroketten eten, mn zus dr huis zien, al mijn vriendjes en vriendinnetjes weer zien, korfballen, kerstgala van Albatros en gewoon het normale leventje).  Aan de andere kant besef ik me maar al te goed dat er dan dus ook een eind komt aan deze tijd en dat is heel vreemd. Iets waar je zolang naar hebt uitgekeken is dan ook zo weer voorbij. Voor nu ga ik gewoon nog heel hard genieten (ik mag hopen dat mn verkoudheid niet erger wordt) en nog heel veel herinneringen maken (met de trip naar Lapland gaat dat vast en zeker lukken) om daarna weer naar huis te komen.

Heel veel liefs en tot snel

Suus